Sylwetka absolwenta

Stanisław Szozda

stanszozda2

Urodzony 25 września 1950 roku, zm. 23 września 2013 roku, w latach 1964-1969 uczęszczał do Technikum Rolniczego, jest kolarzem szosowy wicemistrzem IO Monachium 1972 r. i Montreal 1976r., na Mistrzostwa Świata: Barcelona 1973r., Mettet 1975r.(złoto), Barcelona 1973r.(srebro), Mendrisio 1971r., San Cristóbal 1977r.(brąz),jeden z trzech najlepszych kolarzy Opolszczyzny, wieloletni trener kolarstwa i działacz sportowy na terenie ziemi prudnickiej.

Dnia 17.11.2010 w naszej szkole Samorząd Uczniowski zorganizował spotkanie z panem Stanisławem Szozdą, który opowiedział nam o swoich swoich osiągnięciach sportowych drodze do sukcesu. Wspominał także lata młodości, szkołę, rodzinę. Wbrew temu, że był uczniem skłonnych do wygłupów, stał się światowej klasy kolarzem.

A zaczęło się tak: 8 lutego 1967 roku o piętnastej. „ -Wtedy powiedziałem kumplom ze szkolnej paczki, że rzucam palenie i zaczynam jeździć -wspomina pan Stanisław. – W szkole zostałem przyłapany na paleniu i dyrektor zagroził, że po następnej wpadce wylatuję ze szkoły. Musiałem się czymś zająć, więc wsiadłem na rower”. I od tego czasu wspinał się coraz wyżej i wyżej, aż po tytuł mistrza. Po ciężkich treningach osiągał coraz większe sukcesy, stawał się sławny, rozchwytywany. „Uwielbiałem się ścigać i zawsze jeździłem na maksa. Nieważne, czy na mecie zajmowałem pierwsze czy ostatnie miejsce. Najważniejsze, żebym się wyjeździł. Kiedy za kreską miałem ciemno przed oczami, wtedy nie miałem do siebie pretensji. Zdarzało się, że trener Henryk Łasak rzucał mi w głowę bidonem, żeby pohamować.” Po zakończeniu kariery kolarskiej każda drużyna chciała żeby był jej trenerem. Po kilku latach za granicą wrócił do Polski, do Prudnika.

Gościliśmy u siebie światowej sławy „Króla Szos”- bądźmy dumni z takiego skarbu. Pan Stanisław to człowiek pełen humoru i optymizmu. Każdy, kto uczestniczył spotkaniu, był bardzo zadowolony, bo mógł przeżywać wraz z mistrzem jeszcze raz jego sukcesy.

Stanisław Szozda zostawił naszej młodzieży jedno z najwspanialszych przesłań. A mianowicie, że tylko ciężka praca i determinacja, mogą doprowadzić do wymarzonego celu. I że zawsze, bez względu na wszystko, należy wierzyć w siebie…

Kamila Michalczyszyn

Pani Kamila Michalczyszyn jest absolwentką klasy mundurowej II LO. Aktualnie studiuje na I roku Administracji i Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Dnia 10 czerwca 2015 była ona gościem na lekcjach otwartych w II LO, podczas których opowiadała o swoich studiach, możliwościach uzyskania pracy po nich, a także o tym, jak widzi wpływ wyboru klasy mundurowej na to, co dziś może robić. Z perspektywy czasu docenia to, że mogła uczyć się w naszej szkole. Gdy była uczennicą nie doceniała wagi niektórych przedmiotów a te okazują się teraz wielce pomocne w czasie studiów. Dzięki tym lekcjom uczniowie mogli usłyszeć pewne świadectwo ukazujące wartość podejmowania trudu edukacji. Zostali, jak sami to ujęli, na nowo zmotywowani do nauki, dostrzegli celowość ich obecności w „mudurówce”.

Kamil Bania i Jan Pander

W maju w katedrze opolskiej miały miejsce dwa, historyczne dla naszej społeczności szkolnej wydarzenia: 9.V. 2015 diakonem został absolwent Technikum nr 2 (klasa technik rolnik) Jan Pander, a 23.V. sakrament kapłaństwa otrzymał absolwent II LO Kamil Bania. Nowym księżom gratulujemy i życzymy wielu sukcesów na Bożej niwie. A więc nasi uczniowie i do tańce i do różańca!

mgr inż. dr hab. Jacek Twardowski

Urodzony 9 marca 1972, uczeń naszej szkoły w latach 1987-1992. W 1997 roku ukończył studia na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej we Wrocławiu otrzymując tytuł magistra inżyniera. Stopień doktora uzyskał w 2002 roku, a w 2010 roku doktora habilitowanego. Pracownik naukowy i nauczyciel akademicki w Katedrze Ochrony Roślin, Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Autor ponad 150 pozycji naukowych (w tym 45 oryginalnych prac twórczych, 7 monografii, 45 doniesień, 40 artykułów popularnonaukowych). Uczestnik wielu grantów badawczych (europejskich i krajowych) oraz zagranicznych staży naukowych. Członek Polskiego Towarzystwa Ochrony Roślin oraz Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego PAN. Wielokrotnie nagradzany, m.in. otrzymał „Laur Ekoprzyjaźni” oraz Medal Polskiej Niezapominajki za działalność na rzecz ekologii. Jest entomologiem, specjalistą z zakresu ochrony roślin. Aktywnie działa na rzecz ochrony środowiska.

dr Sławomir Kożuszko

Urodzony 18 września 1974,w latach 1990-1994 uczęszczał do Technikum Rolniczego mieszczącego się w naszej szkole, po ukończeniu szkoły rozpoczął studia podczas, których uzyskał tytuł doktora, jest licencjonowanym trenerem w kilku dyscyplinach sportowych, nauczycielem wf-u oraz współzałożyciel klubu sportowego LUKS Polonia Pogórze. W 2007 roku wybrany został w plebiscycie „Tygodnika Prudnickiego” Najpopularniejszym Trenerem Ziemi Prudnickiej, od 2012 roku jest dyrektorem Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Opolu.

Stanisław Hawron

Urodzony 20 czerwca 1956 roku, uczęszczał do Technikum Rolniczego w latach 1971-1976,(gdzie kilka lat pełnił funkcję przewodniczącego samorządu szkolnego), od 2007 roku wiceburmistrz Miasta i Gminy Prudnik, działacz społeczny, wieloletni prezes Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Szybowicach, członek rady nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej w Prudniku, członek rady muzeum Ziemi Prudnickiej. Autor słów: „Szkołę ocenia się dwa razy: raz jak się w niej uczy, a drugi z perspektywy wieku.”

prof. dr hab. Jan Kuryszko

Urodzony 4 września 1947 roku, uczeń Technikum Rolniczego w naszej szkole w latach 1961-1966. W 1974 roku ukończył studia weterynaryjne na ówczesnej Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu,1982 roku uzyskał tytuł doktora, a w 1990 roku tytuł doktora habilitowanego, w 2000 roku został mianowany na profesora zwyczajnego, obecnie jest prof. dr hab. embriologii, histologii i biologii molekularnej, oraz  kierownik katedry biostruktury i filozofii zwierząt. Autor 10 książek i ponad 100 prac naukowych(z  których wiele zostało  przetłumaczonych na języki obce). „Człowiek renesansu”:  z zamiłowania filozof, kibic piłkarski, obieżyświat zafascynowany kulturą orientalną (zwiedził m.in. Iran, Afganistan, Uzbekistan, Kirgistan i Gruzję). Autor słów: „Działając w prawdzie, zmierzając do prawdy i pracując w zgodzie z własnym sumieniem osiągniesz w życiu szczęście”

prof. dr hab. Michał Szepelawy

Urodzony 29 marca 1951 roku, zmarł  28 grudnia 2014 roku, uczeń naszej szkoły (Technikum Rolnicze) w latach 1965-1970. Zaraz po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia w Studium Nauczycielskim w Raciborzu. Po studiach pracował jako nauczyciel wf-u w wielu prestiżowych szkołach sportowych. W 1997 roku  uzyskał tytuł doktora na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach, w 2004 roku został doktorem habilitowanym. W 2002 roku został wicedyrektorem Instytutu Studiów Edukacji PWSZ w Raciborzu a w 2004 roku jego dyrektorem. Od 2007 roku rektor Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Raciborzu. Był autorem 80 publikacji naukowych i 3 monografii. Zmarł w 2015 roku.

Grzegorz Kaliciak

podpułkownik Wojska Polskiego

 

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu z 1997. Podjął studia na kierunkach politologia oraz zarządzanie kryzysowe. Jako żołnierz zawodowy podjął służbę w 4 Batalionie Rozpoznawczym w Wędrzynie w składzie 4 Dywizji Zmechanizowanej, pełniąc funkcję dowódcy plutonu. Po awansie na stopień kapitana w 1999 pełnił funkcję dowódcy kompanii do 2001. Następnie był dowódcą kompanii w 1 Batalionie Piechoty Zmotoryzowanej Ziemi Rzeszowskiej w składzie 17 Brygady Zmechanizowanej. W ramach 17 Brygady Zmechanizowanej sprawował stanowisko szefa sztabu batalionu i zastępcy dowódcy 1 Batalionu Piechoty Zmotoryzowanej Ziemi Rzeszowskiej. Został awansowany do stopnia majora. Został dowódcą Batalionu Dowodzenia Strzelców Wielkopolskich im. por. Jana Rzepy. Został awansowany do stopnia podpułkownika.

Pełnił służbę wojskową na misjach wojskowych poza granicami Polski. Służył w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku: w 2004 podczas II zmiany jako dowódca kompanii rozpoznawczej, w 2006 podczas IV zmiany, w 2007 podczas VIII zmiany jako szef TOC (taktyczne centrum dowodzenia). Na początku kwietnia 2004 na stanowisku dowódcy kompanii rozpoznawczej kierował obroną ratuszaw Karbali podczas II wojny w Zatoce Perskiej (jego przełożonym był ppłk Tomasz Domański). Służył także w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie: podczas VIII zmiany od 2010 do 2011 (w niepełnym wymiarze czasowym), podczas IX zmiany w 2011 jako jako zastępca dowódcy ZBB BRAVO.

Został autorem książki pt. Karbala. Raport z obrony City Hall, opublikowanej w kwietniu 2015. We wrześniu tego roku premierę miał opisujący te wydarzenia polski film fabularny pt. Karbala, w którym pojawia się postać kpt. Kalickiego, pierwowzorem którego jest osoba kpt. Grzegorza Kaliciaka.

Rudolf Mrugała

Absolwent Zespołu Szkół Rolniczych (1970- 1975)

Jako wieloletni czołowy zawodnik LKJ Moszna ma w swojej karierze niezliczone tytuły i nagrody :
– wielokrotny medalista Mistrzostw Polski w skokach przez przeszkody
– uczestnik 46 Pucharów Narodów
– pierwszy Zwycięzca Ligii Środkowoeuropejskiej Pucharu Świata.
– pierwszy po 1945 r. polski jeździec startujący w finale Pucharu Świata (Szwecja)

Rudolf Mrugała to wieloletni Trener Kadry Narodowej w skokach przez przeszkody. Do licznych sukcesów na tym stanowisku może zaliczyć m.in. : 2-krotny tytuł Mistrza Europy Juniorów, wiele medali Mistrzostw Polski Juniorów i Młodych Jeźdźców, awans Reprezentacji Polski Seniorów skokach do Igrzysk Olimpijskich Pekin ‘2008 oraz awans Reprezentacji Polski do Super Ligi.
Od 2010 pełni funkcję Prezesa Ludowego Klubu Jeździeckiego w Mosznej. Dzięki Jego pracy i zaangażowaniu co roku na hipodromie w Mosznej odbywają się Ogólnopolskie Zawody w skokach przez przeszkody.

Grzegorz Ziemian

Absolwent Zespołu Szkół Rolniczych w Prudniku. W Stanach Zjednoczonych skończył szkołę średnia i studia finansowe. Pracował w bankowości inwestycyjnej. Ukończył podyplomowe studia MBA w Barcelonie. Na drugim roku studiów wyjechał do Pekinu, zwiedzał Chiny i Indie.

Po powrocie do Polski wraz z żoną Arlettą zdecydowali o otworzeniu browaru. Zbadali rynek, nauczyli się ważyć piwo, poznali nowe technologie. Wybrali Wrocław, gdzie wyremontowali starą halę przemysłową przy ulicy Długosza. Browar nazwali ,,Browar Stu Mostów”, zyskał on uznanie w oczach koneserów. Wraz z żoną zdobył tytuł Człowieka Roku Wrocławia 2014.